Το άρθρο ειναι του Τάσου Γκολεμη
Ξένος καὶ βάρβαρος.....ξένος :Ἕλλην ἀπό ἄλλην γῆν. Ὅπως τὸ ἀντιλαμβανώμεθα εἰς τὰ Ὁμηρικὰ ἔπη, ὁ Ἕλλην ταξιδιώτης προσφωνεῖται ὡς ξένος εἰς τὰ Ἑλληνικὰ ἐδάφη ὅπου εὑρίσκεται , προστατεύεται ἀπὸ τὸν ξένιον Δία, καὶ φιλοξενεῖται μὲ ὅλας τὰς τιμάς. Πρῶτα τοῦ κάνουν τὸ τραπέζι ξεκινῶντας βεβαίως μαζὶ του μὲ τὰς καθιερωμένας εὐχὰς καὶ σπονδὲς εἰς τοὺς θεούς, καὶ μετὰ ἀφοῦ ''τάρπησαν ἐδωδῇς'' χόρτασαν φαγητό, τὸν ἐρωτοῦν ποῖος εἶναι , ποὶα ἡ προέλευσὶς καὶ ὁ προορισμὸς του.Ὅλοι ὁμιλοῦν τὴν ἴδιαν γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικήν, ἔχουν τὰ ἴδια ἤθη καὶ τιμοῦν τοὺς ἴδιους θεοὺς. Εἶναι Ἕλληνες, συνδέονται ἐτοιμολογικῶς αἱ λέξεις ξένος/ξεῖνος, σὺν/ξὺν καὶ κοινός. Ὅπως καὶ ἡ προσφώνησις εἰς τὸν τύμβον τῷν πεσὸντῳν εἰς τὰς θερμοπὺλας «Ὦ ξεῖν᾿ ἀγγέλειν
Λακεδαιμονίοις ὅτι τῆδε κείμεθα τοῖς κείνων ῤήμασι πειθόμενοι» Εἶναι γραμμένη εἰς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν μὲ Ἑλληνικὰ γράμματα, καὶ ἀπευθύνεται εἰς τὸν διαβάτην ποὺ ὄχι μόνο ξέρει νὰ διαβάζῃ καὶ νὰ ὁμιλῇ Ἑλληνικά, ἀλλὰ καὶ ποὺ ἔχοντας τὴν ἴδιαν ψυχήν, θὰ αἰσθανθῇ βαθειὰ μέσα του τὸ νὸημα τῆς ἐντολῆς. Ἀκὸμα καὶ σὴμερα ὅταν λὲγομεν «ἔχω ξένους εἰς τὸ σπίτι,» ὅπως οἱ ξένοι ''πατρῷοι'' ποὺ ἀναφέρονται εἰς τὰ ἀρχαῖα κείμενα, δὲν ἐνοοῦμε ἀλλοδαπούς, ἀλλὰ φιλικὰ πρόσωπα ποὺ ἦλθαν ἀπὸ μακριά. Διότι Ἕλληνες ὑπάρχουν εἰς ὅλην τὴν ὑφήλιον.
Ξένος καὶ βάρβαρος.....ξένος :Ἕλλην ἀπό ἄλλην γῆν. Ὅπως τὸ ἀντιλαμβανώμεθα εἰς τὰ Ὁμηρικὰ ἔπη, ὁ Ἕλλην ταξιδιώτης προσφωνεῖται ὡς ξένος εἰς τὰ Ἑλληνικὰ ἐδάφη ὅπου εὑρίσκεται , προστατεύεται ἀπὸ τὸν ξένιον Δία, καὶ φιλοξενεῖται μὲ ὅλας τὰς τιμάς. Πρῶτα τοῦ κάνουν τὸ τραπέζι ξεκινῶντας βεβαίως μαζὶ του μὲ τὰς καθιερωμένας εὐχὰς καὶ σπονδὲς εἰς τοὺς θεούς, καὶ μετὰ ἀφοῦ ''τάρπησαν ἐδωδῇς'' χόρτασαν φαγητό, τὸν ἐρωτοῦν ποῖος εἶναι , ποὶα ἡ προέλευσὶς καὶ ὁ προορισμὸς του.Ὅλοι ὁμιλοῦν τὴν ἴδιαν γλῶσσαν, τὴν Ἑλληνικήν, ἔχουν τὰ ἴδια ἤθη καὶ τιμοῦν τοὺς ἴδιους θεοὺς. Εἶναι Ἕλληνες, συνδέονται ἐτοιμολογικῶς αἱ λέξεις ξένος/ξεῖνος, σὺν/ξὺν καὶ κοινός. Ὅπως καὶ ἡ προσφώνησις εἰς τὸν τύμβον τῷν πεσὸντῳν εἰς τὰς θερμοπὺλας «Ὦ ξεῖν᾿ ἀγγέλειν
